Nationale Dyslexie Conferentie Junior: ervaringsdeskundigen Ruben (9) en Yens (10) aan het woord

Op 6 april organiseerde Lexima de Nationale Dyslexie Conferentie Junior (NDCJ). Jarenlang organiseerden zij congressen en studiemiddagen voor professionals uit het onderwijs. Meestal werd gesproken over kinderen met dyslexie. Tijdens NDCJ gaat Lexima in gesprek met de ervaringsdeskundigen. Ouders en kinderen vanuit het hele land werden uitgenodigd om lezingen bij te wonen, de informatiemarkt te bezoeken en ervaringen te delen. Ruben (9) en Yens (10) brachten een bezoek aan NDCJ. In dit artikel doen zij verslag.

Dagverslag ervaringsdeskundige Ruben (9)

Hallo ik ben Ruben ik ben negen jaar en zit in groep zes. Ik ben samen met een vriendje Bolu naar het congres over dyslexie geweest. Toen moesten we naar allemaal power points luisteren.

Als ik eerlijk mag zijn vond ik het best saai. En ik ben al bijna alles vergeten omdat er een man was en die zij dat je maar dertig procent onthield. Wat ik nog wel weet is het laatste deel van de ochtend. Die mevrouw vertelde alle voordelen van dyslectisch zijn. We mochten allemaal op het podium en de linker kant van het podium was nee en de andere kant was ja. En ze noemde allemaal vragen op en toen moest je aan een kant gaan staan. Dat spel heet over de streep.

Wij kregen de vragen ben jij goed in smoesjes verzinnen? Ben jij creatief? Kan jij goed inspelen op de gevoelens van een ander? Ben jij goed in het bedenken van oplossingen? En nog een aantal andere vragen. Ik ben creatief en kan goed smoesjes verzinnen. Ook ben ik goed in gamen. En ze vertelde ook dat je ondanks dyslexie toch nog heel veel beroepen kunt doen later.

Na het congres gingen we ook nog naar de apenheul. Dat vond ik heel leuk. Ik wil later free runner, voetballer of kapper worden.

Groetjes van Ruben

Hoe was het voor de ouders?

Voor ons als ouders was het een leuke en leerzame bijeenkomst. Het herkennen van patronen bij Ruben en begrijpen van zijn manier van leren helpt ons in de begeleiding en ondersteuning in zijn leerproces. De bijeenkomst was goed georganiseerd en de sprekers hielden rekening met het feit dat er zowel volwassenen als kinderen in de zaal zaten. En zelfs een professor ‘dyslexie’ maakt wel eens een typefout in een presentatie. Een voorbeeld van ‘dyslexie normaliseren’ in de praktijk. 😉

Ervaringsdeskundige Yens (10) aan het woord

Hallo ik ben Yens ik ben 10 jaar en zit in groep zes. Ik ben met mijn ouders en oudere broer naar de nationale dyslexie conferentie junior geweest dit was in de Apenheul in Apeldoorn.

Ik heb daar geleerd dat je niet dom bent als je dyslexie hebt en dat je zelfs slim bent. Er werd verteld dat je als dyslect 40% meer kans hebt om miljonair te worden dan iemand zonder dyslexie. Iedereen heeft een vak wat hij of zij moeilijk vindt. Bij mensen met dyslexie loopt de leerladder anders. Bij een normaal mens gaat alles heel soepel en bij dyslexie gaat het moeilijker.

Er werden verschillende lezingen gegeven en het duurde in totaal vier uur. Dat vond ik wel lang, maar ik heb er ook veel geleerd. Het was leuk en leerzaam en daarna mochten we nog gratis de Apenheul in. Dat vond ik ook heel leuk!

Als logopediepraktijk zien we de organisatie van NDCJ als een positieve ontwikkeling. Het gesprek aangaan is onmisbaar om elkaar op een goede manier te kunnen helpen. Dé basis voor wederzijds begrip. Wij willen Ruben, Yens en hun ouders hartelijk danken voor het delen van hun ervaring.